Dag 14: Galdesanden - Vagamo - vrijdag 22 juli

Voor een keer schuiven we aan tafel van de camping/jeugdherberg voor een uitgebreid ontbijt. Een beetje bewolkt maar vol van al moois van de laatste 2 dagen dalen we rustig naar Lom. Daar staat een grote stavkirke en heel wat toeristen, ook Vlamingen. Berichten uit België: slecht weer en geen regering.

                                                    

We fietsen verder naar Vagamo, heel de tijd langs een smal meer. Het miezert maar we blijven fietsen. Onderweg zie ik weer gebouwen met groendaken.

De mooiste oude boerderij die ik al heb gezien op heel de tocht.

Nog eens een aandenken aan mijn halve eeuw.

In Vagamo aangekomen begint het te stortregenen. Voor Lut en mij het signaal om te stoppen bij de camping. Jos bezwijkt onder onze smeekbedes om een hut met 3 te huren. Hij bezwijkt wel heel snel. Een warme hut, goed sanitair, een droogkast, stoelen/zetels, een tafel ... als kampeerder is dit verwennerij. We hebben 55 km gefietst.

Wat heeft deze fietszak nog te bieden.

En dan krijg ik een sms van mijn zus Sonja 'Waar ben je, bomaanslag'. Niet helemaal duidelijk waar en zeker toch niet in het veilige Noorwegen sms ik terug. 

Beperkt nieuws: bomaanslag in Oslo en schietpartij op een eiland in de Oslofjord. Er is een televisie en Jos informeert ons over het drama. Ongeloof en heel choquerend. Vooral omdat het is uitgevoerd door een Noorse, nette jongeman. Dus niet zoals we weer uitgaan van Taliban en Al Quada. Vanaf nu zoeken we nieuws in Noorse kranten, informeren bij Noren, enz. Ze zijn ontzet. 

's Morgens kan ik het niet laten om naar TV te kijken ook al is het in het Noors. De Noorse vlaggen hangen halfstok. Dit drama zal de reis kleuren met een zwarte rand.