Oslo - het drama, de herdenkingen

Een rustig, droog busritje. We rijden op de ring en de chauffeur meldt ons dat er wordt gestopt net iets voor twaalven voor een minuut stilte. Het verkeer begint langzamer te rijden en stilaan maar zeker staan auto's stil op de ring. Alles gebeurt heel gedisciplineerd. Dat zie ik op de Antwerpse ring niet gebeuren. Maakt indruk.
Op camping Ekeberg zetten we onze tenten op voor enkele dagen. Maar eerst wassen en drogen. Na enkele uurtjes geniet ik met volle teugen van frisse en droge kleren.
Jos en Lut gaan nog naar de stad en komen met het verhaal dat er een grootse herdenking was in het centrum van Oslo. 150.000 mensen komen samen, heel indrukwekkend.

De volgende dagen bezoeken we Oslo, fietsen door de stad, bezoeken musea ... en het weer wordt steeds beter. Kunnen nog eens in een T - shirt rondlopen. Overal in Oslo vind je bloemen op straten, monumenten ... ter herdenking. Dit zijn momenten van kippenvel. Ik informeer me nu via Nederlandse en Engelstalige kranten en het drama wordt erger. Tientallen jonge, geëngageerde jongeren zijn letterlijk neergeschoten door een nette, rechtse Noor. De arbeiderspartij is van een jonge, toekomstige generatie onthoofd. Het is gewoon niet te bevatten. Die man was dit al jaren aan het voorbereiden. Eerst een bomaanslag in het centrum naar Oslo, dan rustig zich verplaatsen naar het eiland om daar verder de klus te klaren. Helemaal niet gek, maar juist heel beredeneerd en doelmatig.
De Noren zijn woedend maar vooral verdrietig. Maar ze blijven ongelooflijk sereen ... dat zijn toch wel lessen voor heel de wereld.

Een monument ter herdenking van een scheepsongeluk in de jaren '90, met honderden doden. Te vergelijken met ons drama met de Herald voor onze kust. Helemaal getooid met bloemen en kaarsen.

 

Voor het museum van de vrede, Nobel.

Noren blijven bloemen brengen naar verschillende plekken in de stad.
Het plein voor de Domkirken is helemaal bedolven onder de bloemen en kaarsen.