Dag 13: Turtagro - Galdesanden - donderdag 21 juli

Weer een feestdag. Jos trekt zijn wielertruitje aan met de Belgische driekleur. Geen Belgische vlaggen in de buurt en de Brabançonne daar begin ik niet aan want voor dat ik het besef zing ik de Marselleise. Het is heel bewolkt en mistig, maar onder het leiderschap van Jos wachten we gewoon af tot de zon gaat schijnen. Om 10 uur wordt het startschot gegeven. Ik vertrek een kwartiertje vroeger met de ijdele hoop om Jos & Lut lang voor te blijven. Echt wel ijdele hoop. Klimmen naar 1432 meter. Weer stevig klimmen en rond 1300 meter krijgen we een glimp te zien van sneeuw - en ijsvlakten. Dit is het dak van Noorwegen - de Koningsweg. Regelmatig fietsen fietsers voorbij maar zonder bagage. Zoveel dat we overtuigd zijn dat het een zonnige dag wordt. Had ik maar een camera op mijn helm, wonderbaarlijk mooi ... geen woorden voor. De klim naar de 1400 meter moet te voet, vreselijk steil maar ook fietsers zonder bagage moeten te voet. Daar verkneukel ik me toch in,  alles is goed om me naar boven te krijgen.

          

Een beetje teleurgesteld kom ik boven, maar Jos wijst me op het verkeersbord.
De auto's worden gewaarschuwd voor een afdaling van 10%,
die waarschuwing kreeg ik niet bij het stijgen ... ik veronderstel om me niet
te ontmoedigen.

1400 meter met een sneeuw en ijsvlakten. Links onder zie je een dalende weg. Maar er moet ook nog 34 m geklommen worden.

Hier wil ik niet overnachten tussen oktober en mei.

Dalen, dit is mijn sterkste onderdeel in fietsen. Ik smijt me er af,
en af en toe de remmen toe voor bochten en lekker genieten.

Kunst in steen.

Ons lunchplekje ... van velen. Jos in de stenen kubus. Hier is ook een monument, met stenen,
ter nagedachtenis van 9 mensen
die overleden in de 19de eeuw bij het oversteken van de Jotunheimen, met hun paarden, op zoek naar graan.

Een steentje bijdragen aan 1434 m, een 2 - tal cm erbij.

En dan komen we een fietsgenoot tegen van bij de start, in tegenovergestelde richting: Mark Pauwels.

Leuk om elkaar tegen te komen op de Koningsweg. Hij vertelt dat Rudi en Luc rot weer hadden op de Koningsweg.

Haast en spoed .... Wij nemen nog even de tijd voor een warme koffie/thee in Jotunheimen Fjelstue. Lekker warm, aan het raam in goede zetels ... genietend van al het moois buiten.

DALEN! Tot aan de camping in Galdesanden aan de voet van de weg die leidt naar de Galdhöppigen - 2.469 m hoog - de hoogste berg in Noorwegen. Op de teller staat 49,75 km. 's Avonds kunnen we warm in het café, zonder bier, een boekje lezen. Hoogtepunt 2.