Fietsen op en af langs de Tunhovdfjorden en Palsbufjorden. Enige discussie waarom dit fjorden zijn, die liggen toch aan de zee ... maar we worden het niet eens. De tocht wordt zwaar gemaakt omdat elke bult in het landschap door de Noorse wegenwerkers wordt meegenomen. Het is ook telkens weer jas aan/jas uit.
Heel veel bos, korstmossen (voelt heel zacht),
torentjes stenen
en af en toe een glimp van de fjord(en).
Dichter bij Geilo zien we de bergen met een beetje sneeuw. Dat schept verwachtingen. In Geilo duiken we de supermarkt in want aankopen doen voor we richting Haddangervigga fietsen, de beruchte/beroemde Rallervegen. Tijdig slapen want het boezemt toch enig ontzag in om over het hoogste en grootste plateau (1000 meter) van Europa te fietsen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten